Column in Het Papendrechts nieuwsblad van 27 november 2019
Wanneer ik voor het eerst bij mensen binnenkom, weet ik nooit vooraf wat me te wachten staat. Natuurlijk weet ik iets: er is iemand overleden. Of mensen hebben een afspraak om te praten over een verlies en een afscheid dat komen gaat. Voor ik binnenkom vul ik de context niet in. Geen veronderstelling, of aannames over hoe het voor deze mensen is. Ondanks mijn expertise en ervaring kom ik wat dat betreft 'blanco' binnen. Elk verlies en elke situatie is immers anders. Mijn belangrijkste taak als ik binnenkom, is om vol aandacht af te tasten 'hoe het is' bij de mensen waar ik op dat moment ben. Door er te zijn, te luisteren, vragen te stellen en aan te voelen hoe het verlies bij ze 'binnenkomt'. Vaak is het nodig om eerst wat rust te crëren om de realiteit door te laten dringen in de chaos van emoties.
