De dag van het afscheid vertrokken we vanuit Papendrecht naar de natuurbegraafplaats. Daar werd met een besloten gezelschap afscheid genomen. Het was bijzonder mooi, de rust de ruimte, en ook de intimiteit: Hoe de kinderen met een loopkoets mevrouw begeleidde naar het door hen uitgekozen plaatsje in de natuur, haar zelf met touwen hebben laten dalen. En zo zijn moeders laatste wensen vervuld. Ze hadden haar nog lang niet willen missen, maar nu het afscheid onvermijdelijk was, was het zo een mooi en passend afscheid.

Laatst kwam ik meneer weer even tegen. We hadden een fijn gesprek over hoe het met hem gaat en hoe hij de dingen doet en ervaart. Het valt niet mee… maar hij maakt er wat van. De natuurbegraafplaats daar gaat hij toch wel regelmatig naar toe. Het is fijn daar en mooi om te zijn. En, ook al was hij er nooit meer naar toe gegaan, dan was hij nog steeds blij met de keuze van de natuurbegraafplaats. Vooral dankzij zijn vrouw, het was haar wens.

Ik vertelde hem nogmaals dat ik het ook een hele mooie ervaring vond, maar dat het toch nog steeds niet erg gebruikelijke is om naar een natuurbegraafplaats te gaan. Ik wil er graag wat meer bekendheid aan geven.

Natuurlijk is het belangrijkst dat iedereen kiest wat bij hem of haar past. Toch bij deze een beetje Aandacht voor Natuurbegraven, want als je de mogelijkheden niet kent, kun je er ook niet voor kiezen toch?

Naast natuurbegraafplaats de Hoevens (https://www.natuurbegraafplaatsdehoevens.nl/) zijn er vanuit de regio Drechtsteden en Alblasserwaard meer mogelijkheden voor natuurbegraafplaatsen. Meer weten? Laat het me natuurlijk even weten, ik help je graag.