De naaste familie vond het een mooi gebaar als iedereen een bloem met een persoonlijk kaartje mee zou brengen naar het afscheid van mevrouw. En het wás mooi. Mooi tijdens het afscheid, de bloemenzee die was ontstaan. Waardevol én mooi om nadien alle kaartjes met een persoonlijke herinnering of laatste groet thuis te hebben.
Maar ook voor degenen die waren uitgenodigd om één bloem met een persoonlijk kaartje mee te brengen, was het mooi en van betekenis om dit te doen. Men vertelde mij dat het goed voelde om iets te kunnen doen, na te denken welke bloem ze mooi voor haar vonden, te bedenken wat ze nog over of aan haar wilden schrijven… En zo kon iedereen op zijn of haar manier stilstaan bij het verlies van dit mooie mens, met persoonlijke aandacht voor afscheid.